درباره

سلام. من سحرم. قبل تر می گفتم بلدم خنده رو بنویسم. ولی روزگار که گذشت و کمی بزرگتر شدم دیدم از احوالی که در جهان تجریه می کنم هم انگار می تونم چیزی برای ماندگار شدن روی کاغذ بیارم.

اینجایی که هستید خونه ی آرزوهای منه. می دونم خیلی بزرگ نیست. ولی عیب نداره. عوضش مال خودمه. یکی یکی آجر گذاشتم و ساختمش، و قراره بزرگتر و قشنگ اش کنم حالا حالاها.

شما هم مهمون این مسیرید. می گم مسیر چون این جمله هایی که دارید الان می خونید مال روز شروع منه. مال اون روزیه که اومدم بگم سلام. من سحرم!

اما اگه رفیق سفرید براتون از طی مسیر خواهم گفت. از قدم های کوچیک تا رسیدن ها خواهم گفت.
درباره ی من فعلا همین رو بپذیرید لطفا:

ممنون که این جایید. ممنون که همراهید. خونه ی خودتونه و زیر شلواری هم دم دره. خوش اومدید.